*Emily nie nalezala do wybrednych wampirow, ale krew Olivera byla czyms niesamowitym. Nigdy nie zapomni tego smaku. Pozwolila sobie na chwile zatracenia, czujac w ustach niebianski smak jego krwi wpatrujac sie jednoczesnie w jego oczy. Jak dlugo czekala na ten moment? Jak dlugo musiala cierpiec by zobaczyc go znowu... Tak wiele miala mu do powiedzenia... Wiedziala, ze wampir za chwile oderwie od jej ust przepyszna krew, jednak korzystala z tej chwili.. Z momentu kiedy mogli byc tak blisko. Drzala. Pelna obaw, przepelniona emocjami. Oliver... Jej Oliver jest tutaj. Nie mogla w to uwierzyc*

Oliver...

*Szepnela dlon wyciagajac w kierunku wampira, ale ten juz zniknal. Czego sie spodziewala? Ze zostanie na dluzej? Ze razem obejrza mugolski film i obejrza fotografie rodzinne? Pokrecila smutno glowa wpatrujac sie w roze. Przylozyla kwiat do  swoich ust. Czy to tylko kwiat? Moze forma podziekowania, albo obietnica? "Nie wmawiaj sobie, glupia" A co jesli jest choc cien nadzei, na to, ze pojawi sie wkrotce? Byla dla niego tylko zywicielem, czy moze kims wiecej? W koncu stworzyl ja... Ja, istote idealna. Zamknela oczy. Bedzie czekac, tak dlugo, jak to jest konieczne. Opuszkami placow badala swoja szyje... Szyje z ktorej jescze przed kilkunastoma minutami pil jej Oliver... Wiedziala, ze nie zasnie. Trzesac sie z nadmiaru emocji starala sie utrzymac obraz wampira tak dlugo jak to mozliwe. Na swoich wargach nadal czula lodowaty pocalunek...*

Mamusiu!*Usłyszał głos dziewczynki.* Mamusiu! Popatrz jaki śliczny chłopczyk!.*Na twarzy mężczyzny pojawił się grymas złości. Obrzucił dziewczynkę morderczym spojrzeniem.*Dlaczego ten pan jest zły?*Kontynuuje dziewczynka. Mężczyzna spojrzał na swoje dłonie. Westchnął. Przeklął najgorzej jak potrafił. Parę osób spojrzał na niego. Miał to w dupie. Doszedł w reszcie. Zapukał do jej domu. "Otwórz. Proszę" Błagał cieniutki głosik w myślach. Stchórzył. Tak bardzo chciał jej pomóc, ale co on mógł? Nawet gdyby udało mu się go od niej odsunąć to co dalej? One pewnie by się na niego rzuciła, albo patrzała jak on to robi. Śmiała by się patrząc jak rozrywa go na strzępy. Złote z domieszką czerwieni rozglądały się żywo po okolicy. Mimo iż nasycił się.. tym czymś nadal brakowało mu czegoś. Czuł pustkę.*

[nie chciało mi się tworzyć nowych lokacji ]

*Ona mu nie otworzyła to on nie będzie się wpraszał. Nie jak wczoraj. Zapukał jeszcze raz. No cóż pewnie nie ma ochoty rozmawiać z tchórzem. Jak będzie chciała to wie gdzie go znaleźć. Westchnął i obrócił się na pięcie. Zniknął.*

*Mężczyzna pojawił się przed drzwiami jej domu. Chwycił za klamkę. Cofnął dłoń gwałtownie, jakby się oparzył. Zastanawiał się chwilę. Czy będzie chciała z nim rozmawiać. Westchnął i zapukał. Trzy razy. Podobno to przynosi szczęście. Oby tak było, bo jeśli nie.. nie będzie co zbierać. "A przynajmniej tak słyszałem." Odezwał się cichy głosik w jego głowie, który bez wątpienia pochodził z tej reklamy telewizyjnej nowego piwa. Zaczął się śmiać nie mogąc przestać.*

*Nowość. Tak. Wszedł do pomieszczenia. Zdjął buty, a kórtkę odwiesił na wieszak. Oczy miał lekko napuchnięte. Nie ma się co dziwić. Nie sypiał od tygodni. Jak zwykle z resztą. Ruszył w stronę salonu. Nie wiedział w sumie gdzie może ją znaleźć. Wział głęboki wdech.. zaraz, zaraz..wzruszył ramionami. Niby nje musiał oddychać, a i tak to robił. Może taka błachostka, ale dzięki niej czuł że w jakiejś części jest jeszcze człowiekiem.*

*Może nawet do rana. Westchnął. W dość szybkim tempie przeszukał dom. Zatrzymał się na chwilę w jej pokoju podziwiając różę. Co jak co, ale potrafił zostawić po sobie dobre wrażenie. Zaśmiał się. Zaczął nucić sobie Rosenrot niemieckiego zespołu noszącego nazwe Rammstein. A więc została weranda. Powolnym krokiem ruszył w tamtą stronę.* Ona jej chcę i to jest w porządku.*zaśpiewał. Mimo że po Polsku te słowa nie straciły na sile.*

*Spojrzał na jej twarz podchodząc bliżej. Chciał postawić jeszcze jeden krok, ale coś mu nie pozwoliło. To wstyd jaki go ogarnął. Odetchnął nocnym powietrzem, aby trochę się uslokoić. Na szyi pulsowała żyła. Przełknął ślinę.*Emi?*Powiedział cicho mimo tego że wiedział o tym że ona zdaje sobie sprawę z jego obecności. Znów odetchnął głęboko.*

Walnij mnie.*Powiedział cicho, ale był pewien że usłyszała. Zignorował to co powiedziała.*Tak żeby coś do mnie dotarło.*Pięści zaciskał tak mocno że kostki zbielały, a po dłoniach spływała czerwona gorąca krew. Nie obchodziło go to zbytnio. Emocje się w nim gotowały. Jego policzki zaróżowiały ze wstydu.*Wybacz mi.*Powiedział i przytulił ją. Nawet nie był świadom że po policzkach jak i po dłoniach spływają mu goracę ciecze.*